هرکس از روی اخلاص 10 مرتبه بگوید

" یا الله "

درخواستش رد نشود، پاسخش گویند.

انگور شغال

عنب الثعلب

(فقه) تصرف در مال غیر که بدون اذن مالک و قانون بوده باشد مانند تصرف  غاصبانه و تصرفی که در حکم غصب است ( ماده٣٠٨ قانون مدنی ) در همین اصطلاح  ید عدوان و ید عدوانی را نیز بکار می برند اصطلاح مقابل بالا را ( ید شرعی )  و ( ید قانونی ) نامند چنانکه در اصطلاحات جدید ید عدوانی را ( ید غیر  قانونی ) هم می گویند.

یا مدیران شرکت سهامی نماینده قانونی شرکت بوده و اداره امور شرکت را عهده دار خواهند بود.

هیئتی است که مرکب از رئیس ثبت استان یا قائم مقام او و دو نفر از قضات  دادگاه استان به انتخاب وزیر دادگستری که در مقرّ دادگاه استان تشکیل می  شود و به کلیه اختلافات و دعاوی رسیدگی می کند.

     تملیک عین بدون عوض و به طور منجّز. ماده ٧٩۵ قانون مدنی در تعریف آن گفته  است : « عقدی است که به موجب آن یک مفر مالی را مجّاناً به دیگری تملیک می  کند. تملیک کننده را واهب و طرف دیگر را متّهب و مالی که مورد هبه است عین  موهوبه گویند »

     هبه اعم از هدیه است، زیرا در هبه شرط نیست که مورد آن، ( عین  موهوبه ) از مکانی به مکان دیگر نقل شود نیز قصد اکرام و تعظیم در آن شود؛  حال آنکه این هر دو در هدیه شرط است. به همین جهت در مال غیر منقول کلمه  هدیه استعمال نمی شود ونمی گویند باغ یا خانه را هدیه کرد.

     هبه به معنی اعم، تملیک مال است بدون عوض؛ ولو اینکه برای تشویق و  جبران زحمت کسی باشد ( جایزه ) یا به قصد قربت به عمل آمده و متّهب فقیر  باشد ( صدقه ) و حتی وقف هم داخل ماهیت هبه به معنی اعم است. در حالی که در  هبه به معنی اخص که عین مال منتقل می شود ماهیت وقف از آن خارج است هرچند  صدقه و جایزه و هدیه در آن وارد می شود.

کسی که به حکم قانون اختیار دیگری یا دیگران را در قسمتی از امور دارا می  باشد، خواه در امور خصوصی، مانند ولایت پدر و جد نسبت به صغیر و خواه در  امور عمومی، مانند اختیار هر یک از کارمندان دولت در حدود شغل خود. به همین  جهت، هر یک از کارمندان دولت را در فقه والی و جمع آن ها را ولادت ( به  ضمّ واو ) می گفتند.

کسی که به حکم قانون اختیار دیگری یا دیگران را در قسمتی از امور دارا می  باشد، خواه در امور خصوصی، مانند ولایت پدر و جد نسبت به صغیر و خواه در  امور عمومی، مانند اختیار هر یک از کارمندان دولت در حدود شغل خود. به همین  جهت، هر یک از کارمندان دولت را در فقه والی و جمع آن ها را ولادت ( به  ضمّ واو ) می گفتند.

متعهد در مقابل تعهدی که دارد می تواند دو نوع وثیقه بدهد.

الف - وثیقه عینی که در رهن یا بیع شرط و به طور کلی معاملات با حق استرداد، چنین وثیقه ای است.

ب - وثیقه ذمّه ای که ذمّه کسی را به وثیقه می دهد. چنان که در ضمان  تضامنی، ضامن در واقع ذمّه ی خود را وثیقه دین مضومنٌ عنه می کند. جمع بین  وثیقه ذمّه ای و وثیقه عینی به حسب قوانین جاری جز در مورد بانک ها مقدور  نیست.