عاریه دهنده را گویند.

کسی است که مطابق ماده ۵٠ قانون ثبت هویت هر یک از متعاملین ( یا طرفی که  تعهد می کند ) را در صورت تردید سردفتر برای وی تصدیق می کند.

ضمان.

مقصود ثمراتی است که از اعیان اموال حاصل می شود. خواه این ثمرها مانند  میوه درختان عین مادی یا صفاتی باشد که عین مال از آن جهت قابل انتفاع است.  مانند صلاحیت حیوانات برای سواری و باربری و خانه برای سکنی.

معاملات به سه دسته جزئی، متوسط و عمده تقسیم می شوند:

الف - معاملات جزئی : معاملاتی است که منبع آن از پانصد هزار ریال تجاوز نکند.

ب - معاملات متوسط : معاملاتی است که مبلغ آن از پانصد هزار ریال بیشتر و از پنج میلیون ریال تجاوز نکند.

ج - معاملات عمده : معاملاتی است که مبلغ آن از پنج میلیون ریال بیشتر  باشد ( ماده ١ آئین نامه معاملات شرکت ملی انبارهای عمومی و خدمات گمرکی  ایران مصوب ٢٠ شهریور ١٣۶۴ )

انجام بیع به وسیله داد و ستد را گویند.

مالکیت بازرگان نسبت به سرقفلی که تحت اختیار اوست.

کسی که در ملک مشاعی سهیم است.

حق استعمال و بهره برداری و انتقال یک چیز به هر صورت، مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد. ( مواد ٣٠ و ٣١ قانون مدنی )

مالکی که به موجب سند مالکیت و به استناد ماده ٢٢ قانون ثبت مالک شناخته  می شود، ولو اینکه در واقع مالک نباشد ( ماده ٢٢ قانون ثبت )